Estes días, vendo o que andabades a
argallar na escola, estiven dándolle voltas ao miolo e despois de consultar
moitos libros e páxinas web, descubrín o motivo.
Morcegos, esqueletos, arañas e cabazas
foron as pistas que me levaron a descubrir que estabades celebrando o Samaín.
Así que eu tamén me quixen unir á festa e agora,,, vou de pantasma!!!
Esto foi o que investiguei:
O Samaín é unha celebración de orixe celta que o cristianismo
reconvertiu no Día de Todos os Santos. Durante moitos anos esqueceuse, pero
grazas ao traballo realizado nas escolas e en varios concellos de Galicia,
volveuse recuperar.
Os celtas celebraban o Samaín a noite do
31 de outubro. Consideraban que, esta derradeira noite do ano, as portas do
outro mundo quedaban abertas e as ánimas dos defuntos e doutros espíritos,
invadían o mundo dos vivos por unhas horas. As ánimas dos finados visitaban ás
súas familias nas que foran as súas casas, quentábanse ao carón do lume e
comían os alimentos que lles tiñan preparados.
Os druídas celtas tamén acendían grandes
fogueiras e colocaban as caveiras iluminadas dos seus inimigos no máis alto dos
castros para escorrentar aos espíritos malignos.
De ahí vén o costume de facer caveiras
coas cabazas e pórlles unha candea acendida no seu interior.
Esta tradición conservouse ata os nosos
días en toda Galicia, recibindo distintos nomes en cada lugar: calacús polas
Rías Baixas, caveiras de melón en Cedeira, calabazotes en Ortigueira, colondros
en Ourense, etc.
Se queres saber un pouquiño máis preme aquí:
E agora a ...disfrutar da festa e a mover o esqueleto!
Agárdote na biblio. O Berberecho Checho.
Ningún comentario:
Publicar un comentario